Szczęście dla każdego jest czymś innym – dla jednego to ciepło domu rodzinnego, dla drugiego satysfakcja płynąca z wykonywanego zawodu, a dla kogoś innego szczęściem po prostu będą pieniądze. Różne są nasze pragnienia, dlatego też różnie rozumiemy szczęście.
Najczęściej to rodzina
Człowiek pragnie i potrzebuje drugiego człowieka, dlatego dla większości ludzi największym szczęściem jest rodzina. Najpierw ta, w której wychowujemy się jako dzieci – mama, tata, rodzeństwo, dziadkowie, a następnie ta, którą sami zakładamy jako dorośli ludzi – żona, mąż, dzieci, wnukowie.
To właśnie o rodzinę troszczymy się najbardziej na świecie, chcemy, aby naszym bliskim niczego nie brakowało, modlimy się o ich zdrowie, martwimy, gdy mają jakieś kłopoty, i jesteśmy przy nich zawsze wtedy, kiedy potrzebują naszej bliskości.
Najsilniejsza jest chyba miłość rodziców do dzieci – rodzice zawsze są przy swoich pociechach, niezależnie od tego, co się dzieje, i z łatwością potrafią im wybaczyć dziecinne wygłupy.
Przebywanie wśród członków rodziny sprawia nam największą przyjemność, a więc śmiało można pokusić się o stwierdzenie, że rodzina jest największym szczęściem człowieka.
Obok rodziny równie ważni są przyjaciele.
Wnoszą w nasze życie dużo optymizmu i radości, z nimi łączą się nasze najbardziej szalone wspomnienia z młodości, ale pamiętamy też o tym, że niejednokrotnie pomogli nam w trudnych sytuacjach.
Są nam tak samo bliscy jako rodzina i potrzebujemy ich w swoim życiu równie silnie. Gdyby nie przyjaciele, nie moglibyśmy być do końca szczęśliwi.
A może praca?
Są ludzie, dla których najważniejsza jest kariera i osiągnięcia zawodowe. Całym swoim życiem darzą do zdobycia wymarzonego stanowiska, zostają po godzinach, zaharowują się, a wszystko po to by awansować i zarabiać więcej. Dla takich ludzi szczęściem z pewnością będzie praca. Ona daje im poczucie satysfakcji i spełnienie.
Choć życie takich osób z pewnością musi być uboższe o pewne wartości, jakie dać może tylko szczęście płynące z życia rodzinnego i towarzyskiego.