Pojęcie borderline może brzmieć nieco enigmatycznie. Tymczasem to nic innego jak nazwa jednego z częściej występujących zaburzeń osobowości. Dobrze byłoby więc zaznajomić się z jego najczęstszymi objawami. Warto także wiedzieć, w jaki sposób leczy się ten rodzaj zaburzeń osobowości. Niestety, terapia jest żmudna i czasochłonna. Wymaga od pacjenta sporego zaangażowania i cierpliwości.

Jakie są najczęstsze objawy borderline?

Zaburzenie osobowości borderline, bywa określane także mianem osobowości chwiejnej emocjonalnie. Szacuje się, że problem ten dotyka około 2% populacji. Nieco częściej zaburzenie to występuje u kobiet. Wśród najbardziej charakterystycznych objawów borderline należy wymienić:

• niestabilność emocjonalną,
• trudność z kontrolowaniem gniewu,
• dysocjacja,
• chroniczne uczucie pustki,
• problem z określeniem swojej własnej tożsamości.

Ponadto, osoby zmagające się z tym rodzajem zaburzenia osobowości mogą często doświadczać objawów depresyjnych oraz zaburzeń lękowych. Bardzo często dokonują samookaleczeń, aby rozładować nadmierne napięcie emocjonalne. Próby samobójcze u osób z borderline także są dość powszechne. Niektóre z nich okazują się niestety skuteczne.

Jak leczyć to zaburzenie osobowości?

Zaburzeń osobowości nie można uznawać za choroby. Niemniej jednak, w poważnym stopniu utrudniają one codzienne funkcjonowanie pacjentów. Konieczna jest więc długotrwała psychoterapia, najlepiej w nurcie dialektyczno-behawioralnym. Osoby zmagające się z zaburzeniami osobowości muszą być jednak świadome tego, że taka terapia może trwać nawet kilka lat. Oprócz psychoterapii, czasami niezbędne okazuje się leczenie psychiatryczne. Osoby chwiejne emocjonalnie nierzadko doświadczają bowiem przemijających stanów psychotycznych, jak również depresji czy zaburzeń lękowych. Wówczas niezbędna okazuje się farmakoterapia. Zastosowanie mogą znaleźć antydepresanty, jak również leki przeciwpsychotyczne czy stabilizatory nastroju.

Warto byłoby także mieć świadomość tego, jak istotna jest własna praca nad sobą. Dobrze byłoby więc sięgnąć po fachową literaturę na temat osobowości chwiejnej emocjonalnie. Wspaniałym pomysłem będzie także regularne wykonywanie ćwiczeń przedstawionych w trakcie psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Niekiedy, pacjenci borykający się z nasilonymi objawami wymagają hospitalizacji. Pobyt w szpitalu psychiatrycznym służy przede wszystkim ustabilizowaniu pacjenta. Czasami jest on także niezbędny do tego, aby postawić prawidłową diagnozę. Zaburzenie osobowości może być bowiem mylone z innymi problemami, na przykład z chorobą afektywną dwubiegunową.